Vandaag ontving de Nuenense bibliotheek auteur Thijs de Boer. Joop Dirksen, docent Nederlands aan het Plein College Eckart, inspirator en initiator van de literatuurdidactiek in Nederland en onlangs nog voor zijn inspanningen onderscheiden met de Ridder in de Orde van Oranje Nassau, interviewde hem.
Thijs is opgegroeid in Nuenen en dat was een reden om deze jonge auteur uit te nodigen. Meer reden om hem uit te nodigen waren de recensies die in de landelijke media verschenen n.a.v. zijn debuut "Vogels die vlees eten".
Enkele citaten:
Vogels die vlees eten is een bundel waar je eindeloos uit wil citeren. Maar het zijn niet zomaar mooie citaten. Ze passen precies binnen het verhaal, ze zijn de dichtst mogelijke benadering van de kern. De Boer reikt zijn personages geen afgerond verhaal aan, hij geeft ze slechts fragmenten, en tezamen vormen die fragmenten een doolhof waarin ze het zelf maar moeten uitzoeken.
Er is geen debutant die zo bewust pauzes in zijn verhaal aanbrengt, om de lezer op adem te laten komen, en te laten nadenken over wat de tekst wil zeggen. Waarom geen ontbijt? Wat betekent 'kwijt'? Wat betekent 'alle hoop verliezen'? Al lezend krijg je daarover wel een bang vermoeden. En dat is knap, als een schrijver in twee zinnen zoveel vragen weet op te roepen.
En:
Sommige boeken zijn zo goed dat het gevaarlijk wordt: je loopt onder de tram, vergeet te eten, zet relaties op het spel - als je maar verder kunt lezen. Vogels die vlees eten is het debuut van Thijs de Boer. Tien korte verhalen.
Het gerucht ging dat De Boer in een paar pagina's meer zegt dan de meeste schrijvers in een hele roman. Dat is niet helemaal waar. Hij zegt meer in een paar zinnen.
Het is jammer dat de belangstelling gering was. Wellicht lag dit aan het tijdstip (zondag) aan het mooie weer of aan het feit dat Thijs nog niet bekend is bij het grote publiek. In ieder geval was het een erg interessant gesprek. Ik zie dan ook uit naar het volgende boek van deze jonge auteur.
Abonneren op:
Posts (Atom)