Josha Zwaan in Bibliotheek Dommeldal vestiging Nuenen in De Boekenweek 2012

Ter gelegenheid van De Boekenweek 2012 organiseerde Bibliotheek Nuenen een ontmoeting met Josha Zwaan. Ik had nog niet van de auteur gehoord totdat een medewerkster van de plaatselijke boekhandel me op haar attendeerde en me aanraadde haar boek "Parnassia" te lezen. Zij had haar ontmoet op Manuscripta. Na lezing van het boek durfden we het wel aan haar uit te nodigen. Ook omdat ik hoorde dat het promoten leidde tot veel positieve reacties in de boekhandel. En dat geldt ook voor Nederland: in februari verscheen al de 13e druk. In Duitsland verschijnt de Duitse vertaling van Parnassia in najaar 2012. Volgens de auteur wordt er ook gezocht naar een Hebreeuwse vertaler. In de informatie, te vinden op het internet,las ik dat Josha Zwaan al wel van jongs af aan verhalen schreef, maar toch een andere richting dan schrijver op is gegaan en Andragologie en sociale Pedagogiek studeerde. De tijd om serieus te gaan schrijven werd pas gevonden toen de kinderen groter werden. Zij startte met het schrijven van een roman en werkte tussendoor aan verhalen en essays. Zij schreef o.a. voor Trouw, De Volkskrant en Volzin. In 2010 verscheen haar debuutroman Parnassia. Schrijvers raken niet over de Tweede Wereldoorlog uitgeschreven en -gedacht. De laatste jaren is er veel aandacht voor kinderen die in deze tijd opgroeiden. Wie denkt dat het thema langzamerhand is uitgekauwd na boeken als Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay en Het meisje dat verdween van Els Florijn heeft Parnassia van Josha Zwaan over het hoofd gezien. Uit de recensie: "Parnassia is een onthutsende roman die de lezer niet alleen de kwetsbaarheid van geluk vooral dat van kinderen laat zien en het haast onbereikbare geluk van onvoorwaardelijke liefde, maar de auteur wijst ook op het belang van het hebben van wortels. Mensen kunnen zich voor het verleden afsluiten, proberen opnieuw te beginnen, maar met afgebroken wortels stopt de groei, houdt je mens-zijn op te bestaan. Deze intrigerende roman reikt verder dan het thema oorlog . Lof voor de debutant". Bron: Reformatorisch Dagblad. De auteur is een rasverteller. De toehoorders luisterden geboeid en kwamen ook met veel vragen en opmerkingen. Er waren ook enkele Joodse vrouwen aanwezig. Een van hen bedankte Josha Zwaan publiekelijk voor het schrijven dit boek. Zij vertelde dat het op een mooie manier begrip kweekt voor het in haar ogen nog steeds negatieve beeld dat door velen van de Joden wordt geschetst. Ook vertelde zij dat het boek begrip bij haar eigen dochter had gekweekt voor hoe haar moeder de dingen zag. Een belangrijk thema in het boek is de moeder-dochterrelatie. Ook de andere aanwezigen (30, waren het unaniem eens: een prachtig boek, met 2 mooie verhaallijnen. Over een gegeven in de Tweede Wereldoorlog waar bijna niemand mee bekend was. Behalve de Joodse toehoorders.