Geen ebooks in onze treinen en ook geen gewone boeken

Afgelopen vrijdag constateerde ik toen ik in een volle trein zat, dat er veel (papieren)boeken gelezen werden. Ook door jongeren. Die bevolken trouwens in de spits op vrijdagmiddag vooral de treinen (dacht ik te constateren)
Dit is in tegenstelling met wat Arjen Fortuin in Boekennieuws van de NRC schreef.
Het schoot me te binnen met name bij het dik gedrukte stukje tekst:

Failliet van een koffieboekhandel



Dinsdag 22 februari 2011 door Arjen Fortuin


De koffietijd is voorbij. Als u dit leest is de Amerikaanse boekhandelsketen Borders (‘Books. Music. Café’) waarschijnlijk al failliet, of voor een ramsjprijs overgedaan aan concurrent Barnes & Noble.
Al twee jaar gaat het slecht met Borders, zelfs een substantiële uitbreiding van het koffieassortiment (dit verzin ik niet) mocht niet meer baten voor de 650 winkels.
Is het bankroet van Borders het begin van het einde voor de grote hit van de nineties: boekhandels die werden omgevormd tot hangplekken voor alfabeten met een cafeïneverslaving? Zijn e-book en internetverkoop te sterk? Mike Shatzkin van Digital Book World denkt dat 90 procent van de winkels de komende tien jaar zal verdwijnen: van 1.200 boekwinkels in de VS gaat het naar 150 stuks. Ter vergelijking: in Nederland zijn er 1.800, waarvan enkele met goede koffie.

Niet dat die allemaal hoeven te vrezen voor hun toekomst: Scott Lindenbaum van het succesvolle digitale tijdschrift Electric Literature constateerde vorige week in Amsterdam dat je hier in de trein niemand met een e-reader ziet. Ook amper met gewone boeken trouwens – behalve op de eerste zondag van de Boekenweek. Misschien gaat die hele digitale revolutie wel gewoon aan Nederland voorbij.

Dat lijkt ook de gedachte van De Bezige Bij te zijn. Terwijl de koffieboekhandel wegkwijnt, komt deze uitgever volstrekt anticyclisch met een koffietafelboekenimprint: Lido. Chique boeken voor wie houdt van ‘discrete klasse, vintage, kwaliteit en precisie’. Over de ‘pioniersjaren’ van Sabena en koningin Paola (ja, Lido is gevestigd in Antwerpen). Of over Dirk Bikkembergs. Niet een trage maar lepe centrumspits van Lokeren in de jaren zeventig, maar de ontwerper van de uitshirts van Inter Milaan in 2004 en 2005. Hij maakte Football is fashion.

Dat gaat toch helemaal niemand kopen? Maar het gekke is dat je door het beeld van de VS als woestijn met drie boekhandels per staat ineens gaat hopen dat je het mis hebt, en dat deze enorme hopen ouderwets papier een gat in de markt blijken te zijn.


.

De draad weer opgepakt

Al ruim 2 weken heb ik geen blogberichten meer gemaakt met daarin nieuwigheidjes die ik her en der ben tegengekomen. En die misschien voor sommigen ook het onthouden waar zijn.
Vandaag las ik het onderstaande in Informatie Professional:

Digitaal Vrouwenlexicon Nederland gelanceerd

In overzichtelijke lemma’s biedt het Vrouwenlexicon biografische informatie over meer dan duizend boeiende vrouwen van voor 1850.

De Utrechtse Trijn van Leemput die als burgemeestersvrouw leiding gaf aan de bestorming van Vredenburg, de reuzin Trijntje Keever, de gevierde toneelspeelsters Maria Kleine Gartman en Johanna van der Stel, maar ook Hendrica Leurs, een nooddruftige kostschoolhoudster die bankbiljetten vervalste.

Het is maar een kleine greep uit de ruim duizend levensbeschrijvingen van opmerkelijke vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis tot 1850. Hun verhalen zijn nu voor iedereen te raadplegen via www.vrouwenlexicon.nl, het nu voltooide Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.

Het nu voltooide Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland www.vrouwenlexicon.nl ging in 2005 van start onder leiding van historica dr. Els Kloek. Doel was opmerkelijke vrouwenlevens uit de geschiedenis van Nederland en zijn overzeese gebieden via internet breed toegankelijk te maken. In overzichtelijke lemma’s biedt het Vrouwenlexicon boeiende biografische informatie over meer dan duizend vrouwen (geboren voor 1850) die ooit beroemd of berucht waren, maar vaak in de vergetelheid zijn geraakt. Aansprekende figuren zoals de trieste hertogin Jacoba van Beieren, de avontuurlijke schilderes Maria Sybilla Merian of de intrigerende spionne Tessa Palm.

Het verleden van Nederland kent talloze opmerkelijke vrouwen die, ondanks de maatschappelijke beperkingen van hun tijd, ieder op eigen wijze een bijdrage aan de geschiedenis hebben geleverd. Kunstenaressen, nonnen, moordenaressen, prinsessen, oplichtsters, weldoensters, onderneemsters, avonturiersters, profetessen en vele anderen.

Hun tot de verbeelding sprekende verhalen zijn te vinden op www.vrouwenlexicon.nl. Het bestand is op diverse manieren doorzoekbaar, zodat de gebruiker eigen selecties kan samenstellen. Bovendien is het Vrouwenlexicon rijk geïllustreerd en gedocumenteerd, met verwijzingen naar archiefmateriaal en literatuur.

Ruim tweehonderd wetenschappers (m/v) hebben meegewerkt aan de totstandkoming van het Vrouwenlexicon, dat inmiddels ook is in te zien via www.biografischportaal.nl, het Biografisch Portaal van Nederland. Daarmee is het Vrouwenlexicon een integraal onderdeel geworden van het biografisch erfgoed van Nederland. Aan een aanvulling van het Vrouwenlexicon met informatie over twintigste eeuwse vrouwen wordt gewerkt.

Het Vrouwenlexicon kwam tot stand als samenwerkingsproject van de Universiteit Utrecht en het Instituut voor Nederlandse Geschiedenis (sinds januari 2011: Huygens Instituut voor Nederlandse geschiedenis van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen).


Het project werd mogelijk gemaakt door financiële steun van NWO-GW, het Prof. van Winterfonds en het Prins Bernard Cultuurfonds.