NRC Zaterdag 26 februari 2011 door Arjen Fortuin
Er zullen flink wat boeken van De Kadt hebben gezeten bij de donatie van de oude Van Oorschot, die jaarlijks met minstens één vriend gebrouilleerd raakte omdat hij weigerde een millimeter van de zijde van De Kadt te wijken.
Een paar maanden voor zijn dood in 1987 belde uitgever Geert van Oorschot de openbare bibliotheek van zijn geboortestad Vlissingen. Decennialang had hij op de stad gescholden, maar nu wilde hij een gebaar maken: 850 exemplaren van zijn privéboekenbezit konden ze zo komen halen.
Het was een theatraal gebaar, maar theatrale gebaren zijn vaak de slechtste niet – zie ook de 10.000 gratis exemplaren die Van Oorschots zoon Wouter vorige week verspreidde van Martin Bosma. Te licht bevonden, het pamflet van Ronald Havenaar waarin deze Jacques de Kadt terugverovert op de PVV-ideoloog. Er zullen flink wat boeken van De Kadt hebben gezeten bij de donatie van de oude Van Oorschot, die jaarlijks met minstens één vriend gebrouilleerd raakte omdat hij weigerde een millimeter van de zijde van De Kadt te wijken.
Terug naar Vlissingen. Daar zat de bibliotheek dinsdagavond tjokvol. Niet vanwege de collectie-Van Oorschot, maar omdat de stad werkt aan de bibliotheek van de toekomst: flexibel, digitaal en veel meer afgestemd op de wensen van de burgers. Die kunnen hun boeken binnenkort gewoon via internet bestellen. Daarvoor moet wel een klein dingetje worden ingeleverd: de bibliotheek zelf, aan het Spui samen gehuisvest met een grote boekhandel, die gaat dus, eh, dicht. In plaats daarvan komen er in buurthuizen en zorgcentra kleine vestigingen, met ‘de dagelijkse krant, populaire tijdschriften en een collectie boeken en dvd’s’. Een bibliobus zonder wielen dus.
Het publiek in de Vlissingse bibliotheek had er dinsdag geen goed woord voor over, ook al omdat bibliotheekdirecteur Kees Hamann wel het cijfer van de voorgenomen kostenbesparingen gereed had (een half miljoen), maar niet kon zeggen hoeveel buurtbibliotheken er zouden komen, of wáár, of wanneer ze open zouden zijn.
Misschien moet Wouter van Oorschot nog een theatraal gebaar maken en de boeken van zijn vader terugvragen. Benieuwd of ze weten waar ze liggen.
.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten